انتخابات تنها مسیر درست

به گزارش آماج به نقل از پول نیوز، انتخابات بزرگترین، مهمترین و تاثیرگذارترین اتفاقی است که در عرصه‌های سیاسی صورت می‌گیرد. انتخابات تنها نماد دموکراسی است که در برابر دیکتاتوری قد علم می‌کند و پاسخی قاطع به اقتدارگرایی می‌دهد. بنابر این در هر حکومت یا رژیمی که انتخابات با جدیت پیگیری و به موقع برگزار شود، می‌توان ادعای حکومت مردم بر مردم را مطرح کرد.

انتخاب نیازمند دقت

در انتخابات مردم پای صندوق‌های رای می‌آیند تا به افرادی رای دهند که توان مدیریت بر آن بخش از امور کشور را داشته باشند. بنابر این مردم باید هنگام انتخابات، نهایت دقت را در رای دادن به عمل آورند، زیرا با کوچکترین اشتباه، مدیریت کشور را برای مدت تعریف شده در قانون، به فرد یا افرادی می‌سپارند که کشور را به چالش خواهند کشید یا در نتیجه مدیریت غلط، سیر قهقرایی جایگزین سیر صعودی و پیشرفت می‌شود. عکس این نیز متصور است، بدین معنا که با انتخاب افراد اصلح و توانمند، کشور پله‌های ترقی را طی خواهد کرد.

بازگرداندن به مسیر

اداره امور کشور به دست قوای سه گانه مجریه، مقننه و قضاییه سپرده شده که تنها در یک مورد، تعیین ریاست قوه قضاییه به واسطه اصل ۱۱۰ قانون اساسی، به ولایت فقیه سپرده شده و دو قوه دیگر با انتخاب مستقیم مردم تعیین می‌شود. برای آنکه مردم بتوانند در صورت اشتباه در یک دوره از انتخابات و تعیین فرد یا افرادی ناکارامد، کشور را به مسیر درست بازگردانند، برای هر قوه دوره‌های چهارساله زمانبندی شده که با پایان یافتن هر دوره، انتخابات دیگری برگزار می‌شود. اکنون نیز دوره چهارساله قوه مقننه رو به پایان است و می‌بایست مردم بار دیگر پای صندوق‌های رای بیایند.

قدرت مجلس در اصلاح

مجلس شورای اسلامی به عنوان قوه مقننه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. قوه مقننه، قوه ناظر بر عملکرد قوه مجریه است به همین دلیل اهمیت ویژه‌ای دارد. اگر امروزه نسبت به وضعیت کشور انتقادی مطرح می‌شود که ریشه آن در عملکرد قوه مجریه است، باید عملکرد قوه مقننه را زیر تیغ نقد بیاوریم، زیرا قانون اساسی با ابزار‌های گوناگون شامل تذکر، سوال، تحقیق و تفحص و استیضاح، این حق را به نمایندگان مجلس شورای اسلامی داده تا دولت را به مسیر درست بازکرداند. بنابر این باید انتخابات مجلس شورای اسلامی را جدی بگیریم.

تغییر با ابزار

هر تغییر یا اصلاحی، ابزار خاص خودش را دارد. دوره تفکرات جنگ و خونریزی گذشته و با هجوم آوردن به کف خیابان، برهم زدن نظم عمومی، آسیب رساندن به اموال مردم و بیت المال، تنش زایی و بحران آفرینی، نمی‌توان تغییر یا اصلاحی را به وجود آورد، بلکه باید با استفاده از ابزار انتخابات، افرادی را در راس امور برگزینیم که بتوانند اعتقادات و باور‌های مان را به مرحله اجرا درآورند، البته اعتقادات و باور‌هایی که بیانگر هرج و مرج و بی قانونی نباشد.

رویکرد دوگانه انتخابات

انتخابات باید جدی گرفته شود، زیرا رویکردی دو گانه دارد. رویکرد اول توسل به نظام دموکراسی برای ایجاد تغییر یا اصلاح در داخل است. البته چنانچه مردم نسبت به شرایط موجود رضایت داشته باشند، این حق را دارند که به ادامه شرایط موجود رای دهند و آن‌هایی که در اقلیت قرار می‌گیرند، باید بر اساس دموکراسی، به خواسته اکثریت احترام بگذارند و تابع شوند. رویکرد دوم انتخابات، تاثیرگذاری در جهان است. این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که جهان به هر انتخابات در هر نقطه‌ای توجه دارد. همانگونه که جمهوری اسلامی انتخابات هر کشوری در هر گوشه از جهان را بررسی و نسبت به آن اظهار نظر می‌کند، دیگر کشور‌ها نیز انتخابات ایران را نقد و بررسی می‌کنند. بنابر این انتخابات به حکومت وجاهت می‌دهد و هر چقدر حضور مردم پای صندوق‌های رای بیشتر باشد، جهان به ویژه تفرات مخالف جمهوری اسلامی، به خود اجازه هر گونه اظهار نظری نمی‌دهد.

تاثیر در تغییر مسیر

نگاهی به دوره‌های گذشته مجلس شورای اسلامی یا ریاست جمهوری، نشان می‌دهد که تا چه اندازه انتخابات در تغییر مسیر موثر بوده است. در مدیریت پس از انقلاب، تفکرات اصولگرا، اصلاح طلب، معتدل، مستقل، افراط گرا و بسیاری عناوین دیگر بخش‌هایی از اداره کشور را بر عهده گرفتند که با روی کار آمدن هر کدام، روند مدیریت کشور متحول شد. بنابر این همچنان می‌توان با آمدن پای صندوق‌های رای، به فکر محکم کردن باور‌ها و تفکرات اکثریت بود که بر اساس قانون، احترام اقلیت را بدنبال خواهد داشت.

تفکرات منسوخ تحریم

آنچه در برخی موارد مطرح می‌شود، تفکر منسوخ تحریم انتخابات است. کسانی که تحریم انتخابات را تبلیغ می‌کنند، براستی دنبال چه هستند؟ اگر دنبال کنندگان تحریم انتخابات، خود را محق و اکثریت می‌دانند، باور ندارند که با تحریم انتخابات، اقلیتی رای خواهند آورد و بر آنان حکومت خواهند کرد؟ به نظر می‌رسد دنبال کنندگان تحریم انتخابات، درک درستی از قانون ندارند و نمی‌دانند که انتخابات با هر تعدادی از جامعه رسمیت می‌یابد. قانون تعیین نکرده که چه تعداد از واجدین شرایط رای دادن، باید پای صندوق‌های رای حضور یابند، بلکه به مردم اختیار داده که در انتخابات شرکت کنند یا شرکت نکنند. به عبارت بهتر انتخابات با حضور هر تعدادی از واجدین شرایط، رسمیت می‌یابد. به همین دلیل است که در یک دوره انتخابات مجلس، نفر اول تهران با بیش از دو میلیون رای وارد مجلس می‌شود و در دوره دیگر نفر اول با ۷۰۰ هزار رای به مجلس رای می‌یابد، مهم اینجاست که مجلس با هر تعداد از واجدین شرایط تشکیل می‌شود.

تحقیر به چه قیمت

باید بپذیریم که همگی در یک کشتی نشسته ایم و هر اتفاقی برای این کشتی پیش بیاید، نفع و زیانش گریبانگیر همگان می‌شود. به همین دلیل باید در انتخابات شرکت کنیم تا گزک بدست مخالفان ندهیم. چرا باید سوژه تخریب و تحقیر باشیم، در حالی که می‌توانیم نماد وحدت، همدلی و قدرنمایی باشیم. باید به درک برسیم که افراد نماد ایران نیستند، بلکه ایران است که به افراد قدرت می‌دهد و قدرت ایران در گرو حضور مردم است. نباید به هیچ قیمت راضی به تحقیر کشورمان شویم و مهمتر اینکه نباید به هر کشوری اجازه تحقیر کشورمان را بدهیم. به همین دلیل باید اقتدار ایران را بار دیگر به رخ جهانیان بکشانیم.

دکتر زهرا نظری مهر / حقوقدان